Album DescriptionAvailable in:
The Fame to debiutancki album amerykańskiej piosenkarki, Lady Gagi. Płyta ukazała się 19 sierpnia 2008 roku nakładem wytwórni Interscope Records oraz Konvict Muzik i Cherrytree Records, do których Gaga dołączyła w 2008 roku. Gaga nad albumem pracowała z takimi producentami jak: RedOne, Akon, Space Cowboy, Martin Kierszenbaum czy Rob Fusari. Muzycznie wydawnictwo nawiązuje do synth popu, dance-popu i muzyki z lat 80, lirycznie natomiast porusza temat miłości do sławy, seksu, pieniędzy, narkotyków i tożsamości seksualnej. W celu promocji wokalistka wyruszyła w trasę The Fame Ball Tour oraz wystąpiła w kilkudziesięciu programach telewizyjnych. Album został dołączony jako dysk bonusowy do mini albumu The Fame Monster.
Album otrzymał w większości przychylne recenzje od krytyków, którzy pochwalili kontekst liryczny albumu, muzykalność Gagi i jej umiejętności wokalne, a nie którzy porównali ją nawet do Gwen Stefani. Wydawnictwo dotarło do miejsca pierwszego w Irlandii, Kanadzie, Niemczech, Polsce, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii. W Stanach Zjednoczonych album zadebiutował na pozycji drugiej Billboard 200, ale za to pierwszej Top Electronic Albums. Wydawnictwo na całym świecie sprzedało się w około 12 milionach egzemplarzy.
Dwa pierwsze single "Just Dance" i "Poker Face" uplasowały się na pierwszej pozycji w prawie wszystkich ważniejszych krajach świata. Trzeci singiel "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)" osiągnął najmniejszy sukces, ale za to "LoveGame" i "Paparazzi" zadebiutowały w pierwszej dziesiątce na większości rynków muzycznych. "Beautiful, Dirty, Rich" wydano jako singiel promocyjny. Album przyniósł Gadze wiele nagród muzycznych. Wydawnictwo zostało nominowane w sześciu kategoriach do nagród Grammy, w tym do Nagrody Grammy w kategorii Album roku. The Fame zwyciężyło w kategorii Najlepszy album electro/dance, a pochodzący z niego singiel "Poker Face" w kategorii Najlepsze nagranie dance. Płyta otrzymała statuetkę za Najlepszy międzynarodowy album na ceremonii Brit Awards w 2010 roku.
User Album Review
A whole project rather than just a vocalist, Lady GaGa is the determined invention of art school graduate Stefani Germanotta. Blessed with the backing of Akon, a love of synths and 80s pop, and a eye-catching image as well as an obsession with celebrity, her debut album is set to capture the heart of every pop fan as well as establishing the electro-girl revolution that looks set to conquer the close of the decade.
Taking obvious inspiration from Christina Aguilera and name-sharer Gwen Stefani, Lady GaGa lands with the motto that 'pop music will never be low brow' and a sound fuelled by slick productions and urgent beats. Joined by Akon protégée Colby O'Donell, the irresistible Let's Dance has topped charts around the world - but can The Fame live up to such an immediate first hit?
The answer is yes. While the consistent production from the Red One team might not offer up any surprises, it does make you feel like you're listening to a powerful, single filled album. Although the cheeky Boys Boys Boys and awful Uncle John From Jamaica sound-alike Nothing I Can Say might be flirtatious and silly, songs like the strut-tastic Pokerface and expensive Money Honey express her overwhelming desire for celebrity and fortune. The robotic Love Game with its brilliant line ''I want to take a ride on your disco stick'' is brilliant, but utterly cold and leaves us awarding Gaga the yearbook title of 'pop star most likely to kill'. When the mask does slip, it's even more effective, most noticeably in the overwhelmingly heart swelling chorus of Paparrazi.
A Christina Aguilera clone, perhaps, but in these days where we're crying out for our pop stars to have a personality, Gaga's flamboyance and ultimately the catchiness of her songs is sure to cement her place in the list of pop idols.
External Album Reviews
None...
User Comments