(0 users) 
view 
Members
1 Male
Origin
Naples, Italy
Genre
Classical
Style
Classical
Mood
---
Born
1 Male
Origin
Naples, ItalyGenre
ClassicalStyle
Classical
Mood
---
Born
1873
Active
1902 to 
1921
Cutout
Most Loved TracksNo loved tracks found...
Music Video LinksArtist Biography
Available in:
Enrico Caruso (Napels, 25 februari 1873 - aldaar, 2 augustus 1921) was een van de beroemdste tenoren in de geschiedenis van de opera.
Biografie
Caruso werd geboren in Napels, Italië, en maakte zijn debuut in deze stad op 16 november 1894 in het Teatro Nuovo in de opera L'Amico Francesco van Domenico Morelli. Na optredens in Caserta, Napels en Salerno, volgde zijn eerste buitenlandse voorstelling in Caïro. In 1898 debuteerde Caruso in het Teatro Lirico in Milaan als Loris in Fedora van Umberto Giordano. Daarna toerde hij door Rusland, Lissabon, Rome, Monte Carlo en Covent Garden in Londen, waar hij Rigoletto van Giuseppe Verdi zong. Het jaar daarop zong hij in Buenos Aires.
In december 1900 zong Caruso in La Scala in Milaan in La bohème van Giacomo Puccini, onder leiding van Arturo Toscanini. In 1901 stond hij in het Teatro San Carlo in Napels, waar volgens de overlevering zijn grootste teleurstelling volgde. Door de spanning liet zijn optreden te wensen over en het publiek was meedogenloos. Hij besloot daarna nooit meer op te treden in zijn geboortestad.
Naast tenor was Caruso ook cartoonist. Op 11 april 1902 tekende hij deze prent van de opnames door Fred Gaisberg.
Opnames
In 1902 deed Fred Gaisberg van de Gramophone Company met zijn broer Will een poging om opnames te maken zonder medeweten van Caruso en het Grand Hotel in Milaan, waar Caruso optrad. Ze werden echter meerdere malen betrapt en gingen uiteindelijk akkoord met het hoge gage, zodat er geen bootleg kwam, maar een officiële opname. Vesti la giubba uit I Pagliacci werd op 11 april 1902 opgenomen en was de eerste grammofoonplaat van Caruso. Er werden 1,2 miljoen exemplaren verkocht, de eerste plaat die meer dan een miljoen exemplaren verkocht.
In 1903 ging Caruso naar New York om daar op te treden aan de Metropolitan Opera. In hetzelfde jaar begon hij met grammofoonopnames voor de Victor Talking Machine Company; zijn relatie met het orkest en het opnamebedrijf bleven tot 1920 in stand. In 1906 bracht hij de hele maand augustus door in Oostende op uitnodiging van Georges Marquet, directeur van het Kursaal, en Léon Rinskopf, dirigent van het Kursaalorkest. Daar gaf hij meerdere recitals, onder meer samen met Nellie Melba.
Caruso's repertoire omvatte ongeveer zestig opera's, de meeste in het Italiaans, hoewel hij ook in het Frans en Engels zong, weliswaar met een sterk Italiaans accent. Hij had ook een repertoire van ongeveer 500 liederen, van klassiek tot traditionele Italiaanse volksliedjes tot de populaire muziek van die tijd. Hij was een van de eerste zangers die veel opnames maakte. Caruso en de platenspeler deden veel om elkaars carrière te versterken in de eerste 20 jaar van de twintigste eeuw. Zijn populaire opnames en zijn bijzondere stem maakten van hem een van de bekendste sterren uit zijn tijd.
Nalatenschap
Zijn leven was het onderwerp van de film The Great Caruso uit 1951, waarin de bekende tenor Mario Lanza de rol van Enrico Caruso vertolkte. Oude opnamen van Caruso worden gebruikt in de film Match Point van Woody Allen uit 2005.
Wide Thumb
Clearart
Fanart
Banner
User Comments
No comments yet..
